ABBACOVER op het “Traumschiff”

In 2012 hebben we voor de eerste keer op de MS Deutschland opgetreden, welk schip beter bekend staat als het “Traumschiff” uit de gelijknamige Duitse TV serie. Een echte belevenis. We hebben een fantastisch optreden gehad in het grote theater aan boord van dit schip. De resterende tijd die wij aan boord verbleven hebben we met volle teugen genoten van dit droomschip.

Het bijzondere aan deze cruise was dat we in Hamburg aan boord gingen terwijl het Duitse olympische team, die uit Londen waren gekomen, het schip verliet. Zo hadden we de mogelijkheid om ons met eigen ogen een beeld te vormen van de naweeën van de legendarische party die de sporters hadden gevierd en welke veel besproken is in de media. Het moet er echt “heet” aan toe zijn gegaan...

Onze bekendste fan: Angela Merkel

Dit is geen politiek statement, maar we hebben de bondskanselier van Duitsland al vele malen getroffen en ondanks haar hoge functie hebben we haar kennen geleerd als een uitgesproken vriendelijke vrouw. Dit was natuurlijk ieder keer een bijzondere gebeurtenis voor ons.

• Abbacover met Angela Merkel Abbacover met Angela Merkel
•  

De wonderbaarlijke gedaantewisseling van ABBACOVER’s Benny

Er is altijd weer reden om te glimlachen wanneer de band bijvoorbeeld terugkeert in een restaurant of de hotelbar na een concert en daar concertgangers treft. Meestal gaat het dan om discussies, waarbij op een gegeven moment de vraag zal zijn: “waar is jullie Benny?". Wijs je vervolgens op Axel, de ABBACOVER Benny, die de hele tijd naast de desbetreffende persoon staat,  wordt hij in de regel nog steeds niet herkent en denkt men dat je hen de gek aan steekt. Daarom willen wij je hier laten zien waartoe een goede grimeur in staat is.

• ongeschminkt: Axel als Axel ongeschminkt: Axel als Axel
• geschminkt: Axel als Benny geschminkt: Axel als Benny
•  

ABBACOVER in Zuidoost Azië

Ook hadden wij in 2012 de eer om tijdens de laatste wereldreis van het MS Columbus een tijdlang aan boord te mogen zijn. De reis ging over de Zuid-Chinese zee via Thailand, Singapore, Myanmar (Birma), de Andamanen eilanden en tenslotte naar India.
In principe vinden wij het altijd zeer bijzonder om onze show op cruiseschepen op te voeren, omdat je bijna geen directer contact kunt hebben met het publiek. Niet alleen vanwege het feit dat de theaters aan boord vaak klein en zeer intiem zijn, maar ook, omdat je met de gasten vaak meerdere dagen of weken op een kleine ruimte samen bent en ze tijdens het eten of anders aan boord regelmatig tegenkomt. We vinden dit eigenlijk best heel prettig, maar moeten eerlijk toegeven dat het optreden tijdens deze adembenemende reis eigenlijk maar bijzaak is geweest. De plaatsen die we gezien hebben waren echt onbeschrijfelijk mooi. Zwemmen bij Phuket en Kuh Samui en dan “sightseeing” in Singapore, vermoedelijk een van de hipste wereldsteden.
Myanmar had echt iets dat je bewustzijn veranderde omdat dit land nog oorspronkelijk is en er nog steeds zo goed als geen toerisme is. Heilige plaatsen te bezoeken en echte boeddhistische monniken te ontmoeten maakten de drie dagen in Myanmar gewoon onvergetelijk. Wij allen hadden nauwelijks van de Andamanen eilanden gehoord. Men vraagt zich af waarom, het is niets minder dan paradijs. Deze trip werd voltooid door een bezoek aan de Indiase stad Cochin, waar nog steeds de koloniale wind waait.
Wanneer iemand zich afvraagt wie dat vreemde gezicht is op de foto’s: het is Corvin, die deze reis als vervanger van Axel is opgetreden. Het leek bijna onmogelijk, maar hij heeft het fantastisch gedaan.

ABBACOVER in Frankrijk

Onze trip naar de Côte d’Azur in Frankrijk verraste ons met een van de meest ongewone podia die onze band in de loop van de jaren heeft meegemaakt. In Théoule-sur-Mer hebben we opgetreden voor ongeveer 500 bezoekers op een heel klein podium, dat boven de zee tegen de rotsen was aangebouwd. De atmosfeer was gewoonweg fantastisch en het publiek genoot met een onvergetelijke panoramablik op de Middellandse Zee bij zonsondergang van onze show. Geen decor ter wereld kan dit evenaren. Toegegeven, toen de zon eenmaal was ondergegaan werd het al snel kil en vochtig, maar dat neem je dan graag op de koop toe.

Een ander hoogtepunt tijdens onze trip naar Frankrijk was ons gastoptreden in Cassis. Cassis is een fantastische plaats aan de Côte d’Azur, gelegen aan een betoverend vissershaventje. Het bijzondere aan dit optreden was dat het podium een drijvende ponton in de haven was. Het was een prachtige warme zomeravond en de hele promenade was bomvol met toeschouwers en zelfs waren er toeschouwers met bootjes voor de ponton gaan liggen. Als artiest heb je niet vaak zo’n blik vanaf het podium en we hebben hiervan dan ook met volle teugen genoten.

ABBACOVER in Kazachstan

Aangespoord door onze Beiroet ervaring namen we een optreden in Kazachstan aan. Om precies te zijn in een stadion in Almaty, de hoogst gelegen stad in Azië. Onze verwachtingen waren gevormd door onze ervaringen in Beiroet en we gingen er dan van uit dat hier het klokje ook anders tikt dan thuis. Dit was ook zo, maar volkomen anders dan verwacht.

Kazachstan behandelde ons als waren we de echt ABBA band. Bij de tussenlanding in Atyrau werden we door een ambtenaar in uniform opgewacht en deze zorgde er voor dat we van alle procedures bespaard bleven, zoals deze gebruikelijk zijn op een internationale luchthaven. We werden aan de lange rijen wachtenden voorbij gesluisd als waren we top-prominenten. Het was wel een beetje komisch maar wel prettig.

In Almaty aangekomen, bracht ons een stretch-limo, welke ons tijdens ons verblijf ter beschikking stond, naar een zeer luxe 5-sterren hotel. Zo kun je het wel volhouden.
Toen we de volgende dag in het stadion aankwamen voor de soundcheck waren we blij verrast. Alles liep perfect, de technische reader was tot in de puntjes aangehouden en hoog gekwalificeerd personeel las ons iedere wens van de ogen af.

Hierna bracht ons de limo naar de stad, waar we met de Amerikaanse rapper Coolio de lunch gebruikten. Deze kon zich helemaal niet voorstellen dat er landen zijn waar men paardenvlees eet.

Toen we later voor het concert het stadion betraden waren we wel een beetje onzeker door de aanwezigheid van de vele militairen. Een lange keten grimmig uitkijkende militairen schermde het podium af. Dit was op het eerste moment voor ons een vreemde situatie, totdat één van de soldaten ons aansprak met de vraag of hij zich met ons mocht laten fotograferen. Natuurlijk zeiden we en plotseling wilde de hele rij met ons op de foto. De bedrukkende stemming was ineens verdwenen en iedereen was vrolijk en uitgelaten.

Het was een fantastisch concert en we vlogen de volgende dag met een hele hoop nieuwe indrukken van Kazachstan en zijn bevolking weer naar huis.

Oudejaarsavond in Beiroet

Een van de meest ongewone optredens tijdens het bestaan van onze band was ongetwijfeld het oudejaarsconcert in Beiroet. Dit optreden was aangedragen door een evenementenbureau. Beiroet kenden we eigenlijk alleen van de nieuwsberichten en we waren in het begin dan ook nogal sceptisch of we het verzoek zouden aannemen. Na lang heen en weer praten hebben we besloten het toch te doen en werden beloond met een echt avontuur.

Al kort na aankomst en tijdens de nachtelijke rit door Beiroet vroegen we ons af of we van alle goede geesten waren verlaten door dit optreden aan te nemen. Een stad, getekend door de gevolgen van de oorlog en hier en daar jongeren op straat voorzien van machinepistolen. Eerlijk gezegd voelden we ons niet al te prettig.
We verheugden ons na de vlucht op onze hotelkamers aangezien het al drie uur ’s nachts was. Maar in plaats van ons naar het hotel te brengen gingen we nog eerst naar de club waar we de volgende dag moesten optreden, er moest nog snel even reclame gemaakt worden…. Dit zag er dan als volgt uit: men stelde ons voor zoals we op dat moment waren, moe, ongeschminkt en zonder de kostuums. Er werd in de overvolle club een originele ABBA cd gedraaid, we kregen een microfoon in de handen geduwd en er werd van ons verwacht dat we maar even zouden meezingen.

Daar stonden we dus, midden in de nacht in een club in Beiroet, we zagen er uit als een stelletje daklozen en zongen “Super Trouper” voor de bezoekers die niet eens wisten wie we waren en wat we daar kwamen doen. Zo iets komisch hebben we tot nu toe niet beleefd.

Na een korte nacht in het hotel genoten we van de indrukwekkende gastvrijheid van dit land, waarna we ’s middags terug gingen naar de club voor de soundcheck. Bij aankomst volgde dan de volgende verrassing, geen licht en geluid zoals door ons was besteld. Terwijl we er al een beetje vanuit gingen dat er hier ’s avonds geen toon door ons ten gehore zou worden gebracht, stelde zich een volkomen ontspannen man zich aan ons voor als Habib.
Elke tweede zin die hij sprak was “don’t worry”.Hier leerden we in ieder geval dat wij Europeanen niet erg ontspannen zijn, Habib begreep helemaal niets van onze opwinding, zei weer “don’t worry”, vroeg wat we nodig waren, pakte zijn mobieltje en twintig minuten later kwamen allerlei mensen binnen met de benodigde materialen. Op oudejaarsavond zou iets dergelijks in Duitsland en Nederland bijna onmogelijk zijn, zeker wanneer dit alles gebeurt binnen twintig minuten.
Zo gaven we dus toch nog onze voorstelling hoewel deze door alle belevenissen bijna een bijzaak was geworden. Omdat we nieuwjaarsnacht al weer naar huis vlogen kregen we weer geen slaap, maar dat was deze trip wel waard.
We hebben hier hele vriendelijke mensen leren kennen en onvergetelijke herinneringen hier aan overgehouden. Dit was echt iets heel bijzonders.